Όποιος έχει πάει για clubbing οπουδήποτε στον κόσμο έχει δει πώς μπορεί να μοιάζει μια τυπική βραδιά clubbing και πάρτυ: κόκκινα ποτήρια, πλαστικά καλαμάκια, αποτσίγαρα παντού - ειδικά αν βρίσκεστε σε εξωτερικό χώρο, όπως είναι πολλά καλοκαιρινά μέρη στην Ελλάδα - και όχι μόνο. Αυτό που ίσως δεν έχετε δει, είναι πώς μοιάζει ένα τυπικό πρωινό μετά, και όχι, δεν μιλάω για ένα hangover - αλλά μάλλον για μία στοίβα από μικρά και μεγάλα, συνήθως, σκουπίδια στο πάτωμα: είτε πρόκειται για το πάτωμα του νυχτερινού κέντρου, είτε για την άμμο της παραλίας. Έχουμε μιλήσει στο παρελθόν για τα προβλήματα της μόλυνσης από πλαστικό - και τους τρόπους με τους οποίους αυτό μπορεί να οδηγήσει σε θαλάσσια μόλυνση, αλλά ως υπενθύμιση: το 91% του πλαστικού δεν έχει ανακυκλωθεί, ωστόσο περισσότερα από 1 εκατομμύριο πλαστικά μπουκάλια πωλούνται ανά λεπτό παγκοσμίως.
Η νυχτερινή διασκέδαση εξελίσσεται στο μέγιστο δυνατό βαθμό: το σύστημα επαναχρησιμοποιούμενων κυπέλλων μπορεί να είναι μία δύσκολη επιλογή - ακόμη και σε μια βιώσιμη εποχή - δεδομένου ενός μετά-COVID περιβάλλοντος. Αυτό, σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά των καταναλωτών στα κλαμπ, οδηγεί συχνά σε μη βιώσιμους, μη προσβάσιμους και ίσως ακόμα και μη ασφαλείς χώρους - επομένως, μπαίνοντας στην ουσία της μη βιώσιμης νυχτερινής ζωής. Ένα άλλο στοιχείο της μη βιώσιμης νυχτερινής ζωής μπορεί να είναι τα ενεργειακά αναποτελεσματικά, παλιά κτίρια όπου φιλοξενούνται εκδηλώσεις - μια πρόκληση που ίσως είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Οι Φίλοι της Γης Γερμανίας εκτιμούν ότι ένα κλαμπ χρησιμοποιεί τόση ηλεκτρική ενέργεια σε διάρκεια ενός μόνο σαββατοκύριακου, όσο ένα νοικοκυριό κατά τη διάρκεια ολόκληρου του χρόνου.
Επιπλέον, τα μη φιλικά προς το περιβάλλον ποτά που αγοράζονται από μαζικούς διανομείς αγνοούν το βιώσιμο σύνθημα "αγοράστε τοπικά". Για παράδειγμα, το ρούμι προέρχεται από ζαχαροκάλαμο - μια μη βιώσιμη καλλιέργεια που συνδέεται με την απώλεια βιοποικιλότητας, τη ρύπανση του νερού και του εδάφους καθώς και τη διάβρωση. Η αγορά "βιολογικών" ή πιο βιώσιμων ποτών μπορεί να συνεπάγεται ένα βαρύ κόστος για τα κλαμπ και τους χώρους διασκέδασης, ένα κόστος που συνήθως μετακυλίεται στον καταναλωτή, με κίνδυνο να καταστήσει τη νυχτερινή ζωή ακόμη πιο απρόσιτη από ό,τι είναι ήδη, αναμφισβήτητα. Συνολικά, σύμφωνα με τους Φίλους της Γης Γερμανίας, ένα κλαμπ εκπέμπει περίπου 30 τόνους CO2 ετησίως.
Ωστόσο, έχει σημειωθεί πρόοδος στον επαναπροσδιορισμό της νυχτερινής ζωής σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, η ecodisco στο Λονδίνο προσπάθησε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τα πάρτυ. Είναι το πρώτο κλαμπ στο Λονδίνο που καταργεί όλα τα πλαστικά μιας χρήσης το 2019. Το κλαμπ παρείχε χαλύβδινα ποτήρια φτιαγμένα με υφασμάτινες θήκες ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να κρατούν τα ποτήρια τους κατά τη διάρκεια της νύχτας, αντικατέστησε επίσης το εμφιαλωμένο νερό και σχεδίασε μια σειρά από επαναχρησιμοποιήσιμες πινακίδες που θα χρησιμοποιούνται σε όλες τις εκδηλώσεις του ecodisco. Συμπεριέλαβαν μια εγγύηση 2 λιρών για τα ποτήρια, την οποία οι καλεσμένοι θα λάμβαναν στο τέλος της βραδιάς τους, όταν θα επέστρεφαν τα ποτήρια τους. Στο Σαν Φρανσίσκο, το νυχτερινό κέντρο Temple αξιοποιεί την ενέργεια των ανθρώπων που χορεύουν χρησιμοποιώντας Energy Floors. Οι υπεύθυνοι σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά το χώρο του κτιρίου- για παράδειγμα, καλλιεργώντας βιολογικά βότανα, χόρτα και γαρνιτούρες για τα ποτά στην ταράτσα του κτιρίου, ενώ το Temple Nightclub έχει επίσης μπει στο χορό των επαναχρησιμοποιούμενων ποτηριών. Ο φορέας εκμετάλλευσης του κλαμπ λέει ότι το κόστος του αυξήθηκε κατά περίπου 10% σε σύγκριση με τα αντίστοιχα μη πράσινα κλαμπ. Η Berlin Senate,ένα έργο των Φίλων της Γης Γερμανίας, βοηθά τα κλαμπ να γίνουν πράσινα σε συνεργασία με την clubliebe e.V. και την Επιτροπή των Κλαμπ του Βερολίνου.
Αυτό είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα που καταδεικνύει ότι η βιώσιμη ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται μόνο με μέτρα ενεργειακής απόδοσης και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η βιώσιμη ανάπτυξη είναι μια νοοτροπία από μόνη της, και μια κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να εναρμονιστούν πολλές πτυχές της οικονομίας μας. Ωστόσο, αυτό σημαίνει, ακόμα, ότι βρισκόμαστε στο στάδιο όπου οι πιο "βιώσιμες" επιλογές σε ορισμένες από αυτές τις οικονομικές δραστηριότητες είναι απρόσιτες για πολλές κοινωνικές ομάδες, καθώς, συχνά, έχουν μεγαλύτερο κόστος από μια τυπική νυχτερινή έξοδο. Θα ήταν, επομένως, παράλογο να υποστηρίξουμε το τέλος της κατανάλωσης ρούμι - ή άλλων ποτών που δεν έχουν βιώσιμη προέλευση - με το σκεπτικό ότι πρέπει να γίνουμε πράσινοι και πρέπει να το πράξουμε σήμερα, καθώς συχνά οι εκπομπές της νυχτερινής διασκέδασης δεν εξαρτώνται μόνο από τη συμπεριφορά των καταναλωτών, αλλά και από τη λειτουργική αποτελεσματικότητα και τον επανασχεδιασμό.
Μετάφραση: Ηρώ Κουτουμάνου